Lurkum laminn

Ómægod hugsaði ég í morgun þegar ég vaknaði og ætlaði að reyna að stíga fram úr. Ég gat varla hrært legg né lið fyrir harðsperrum og verstur var ég í herðunum eftir að hafa lyft lóðum upp fyrir mig.  Ég skakklappaðist þó á fætur og náði mér til furðu að klæða mig í. Fór sem betur fer í sund og sló þannig aðeins á mestu verkina og á nú í mestu erfiðleikum með að slá á lyklaborðið svo ég tali nú ekki um að hreyfa við músinni. Fer að öllum líkindum ekki aftur í ræktina í dag.

Geipræd á morgun og við Anna ætlum örugglega að taka þátt í þeim degi. Það er óborganlega gaman að sjá skrautleikann og ýkjurnar sem einkenna þennan dag og gaman að vera í bænum þegar fullt af fólki er þar. Um að gera að skella sér og fá sér einn ískaldan eða hvítvínsglas hér og þar, svona eins og maður gerir í útlöndum. Spá líka þessu fína veðri