Er aš ķhuga forsetaframboš

Į ferš minni um Noršurland heyrši ég frįbęra sögu af Forsetafrś vorri sem viršist vera oršin handfylli fyrir Hr.Ólaf.

Ķ opinberri heimsókn žeirra ķ Skagafjörš um daginn var įkvešiš aš žau myndu heimsękja framsękinn bónda einn og m.a. var fjósiš heimsótt. Bśiš var aš žrķfa fjósiš hįtt og lįgt į žeim stöšum sem mektarfólkiš įtti aš vera enda allir ķ sķnu fķnasta pśssi. Forsetafrśin var t.d. ķ skósķšum glęsilegum pels. Žegar bóndin var ķ mišri ręšu sinni žį leiddist Dorrit žófiš enda ekki ķ svišsljósinu og tók į rįs inn ķ fjósiš. Ólafur nįši ekki aš stöšva hana og varš nįttśrulega aš halda įfram aš hlusta į bóndann en ašrir ķ hópnum eltu hana skelfingu lostnir inn ķ fjósiš og reyndu aš sjį til žess aš skósķši pelsinn klįraši ekki allt upp śr flórnum. Var nįnast eins og menn vęru ķ kurling į undan henni.

Žaš skipti ekki sköpum aš žegar hśn var komin inn ķ mitt fjósiš og sį žar Bśkollu sjįlfa inn ķ bįsnum sķnum žį vippaši hśn sér į hįhęlušu skónum inn ķ bįsinn og fór aš strjśka kjassa Bśkollu sem lį og jórtraši ķ rólegheitum.  Kusan var aldeilis ekki vön slķkum mikilmennum og stóš į fętur og var žį oršiš heldur žröngt um žęr bįšar inni ķ bįsnum. Menn fóru aš reyna żta Bśkollu til hlišar til aš frelsa Dorrit en gekk illa og į endanum kallaši hśn meš enskum hreim: " Ólafug, Ólafug, getugu losag meg frį kśnne "

Eftir mikiš japl og fušur tókst aš koma henni śr bįsnum og viš skulum bara hreint vona aš bóndinn fįi ekki reikning fyrir ónżtum pelsinum ...

Mér skilst reyndar aš žaš sé aš verša  ęriš oft sem forsetafrśin tekur upp į slķkum uppįkomum til aš komast ķ svišsljósiš og žvķ hef ég įkvešiš, vegna fjölda įskorana, aš ķhuga forsetaframboš.  Žaš sem mį telja mér helst til tekna ķ forsetaframbošiš er aš ég į alveg frįbęra forsetafrś  ....


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband